ما در این مقاله بطور مختصر به بحث و برسی در خصوص اهمیت و نوع رقص پا در کاراته میپردازیم .

یکی از مراحل تمرینی و یادگیری در کاراته ، آموزش و اجرای رقص پای صحیح است . درست است که رقص پا ، تکنیک و یا تاکتیک نیست ولی یکی از الزامات مبارزه ای میباشد که در موثر بودن تکنیک و تاکتیک به حریف نقش کلیدی ایفا میکند، که برای اجرای یک مبارزه فنی و زیبا میبایست از آن بهره جست .

یک رقص پای صحیح در سرعت و قدرت انتقال ضربه ها ، دفاع ها و اجرای بموقع تکنیک و تاکتیک بسیار موثر میباشد.

رقص پا ، یعنی هنر جابجایی بدن بوسیله پاها به جهت های مختلف بطوری که کمترین انرژی ،مصرف و راحت ترین حالت برای مبارزه ایجاد شود.

در اهمیت رقص پا همین نکته بس که یک مبارزه بدون رقص پا به مانند یک عکس بدون قاب و رنگ است که نه روح دارد و نه زیبایی…

هدف از اجرای رقص پا در کاراته ، سرعت ، قدرت و روح بخشیدن به تکنیکهای اجرایی ست .

زیرا زمانی تکنیکی ماثر و مفید خواهد بود که به موقع ، در زمان مناسب و با کمترین اتلاف انرژی اجرا گردد . رقص پا به ما این امکان را میدهد که میزان استهکاک پاها با زمین را به حداقل رسانیم و بدن را از حالت سکون به حرکت وا داریم تا در صورت اراده به اجرای تکنیک ، بتوانیم همان لحظه اجرا کننده باشیم .

باتوجه به اینکه جست و خیز پاها باعث کم شدن استهکاک با زمین میشود ،لذا در استارت زدن برای اجرای تکنیک ، دیگر نیازمند غلبه بر حالت سکون و آماده سازی بدن نیستیم و فقط نیازمند جهت دهی بدن برای اجرای تکنیک و انتقال شوک میباشیم . پس می بینیم کار راهتر ،در زمان کوتاهتر و با صرف انرژی کمتری صورت میپذیرد.

یک رقص پای صحیح چگونه است ؟؟

در جوابدهی به سوال فوق ابتدا میبایست با انواع رقص پا آشنا شوید ، زیرا رقص پاها با توجه به استعداد تکنیکی متفاوت میباشد…

رقص پای سنگین :

در این حالت رقص پا بصورتی ست که بدن به حالت آماده باش است  و اکثر وزن بدن روی پای جلو و جست و خیز پاها به جهت بالا و پایین صورت میپذیرد.(بیشتر برای ضربات دآشی ، زوکی و دفاعی کاربرد دارد)

رقص پای سبک :

در این نوع رقص پا ، جست و خیز بسیار زیاد و حرکت پاها بیشتر بر روی پنجه صورت میپذیرد و پای جلو سبک تر از پای عقب است و پای جلو در حالت آماده اجرای تکنیک به سمت جلو و عقب در حرکت است. (بیشتر برای اجرای ضربات پای جلو کار برد دارد)

رقص پای فنی :

در این نوع رقص پا که ترکیبی از دو نوع سبک و سنگین میباشد ،

مبارز وزن بدن را بر روی هردو پا تقسیم نموده و بدن در میان پاها قرار میگیرد.

جست و خیز پاها به سمت جلو و عقب و گاهی بالا و پایین انجام میشود.

سر پای جلو به سمت روبرو و سر پای عقب به سمت روبرو و با زاویه کمتر از ۴۵ درجه است.

زانوی هر دو پا خم و میبایست از خواص فنریت  مچ پا ، زانو و کمر استفاده نمود تا رقص پایی راحت و چاپک حاصل شود.

در جلو عقب نمودن پا ها نباید فاصله طولی بین پا ها به اندازه ای کم شود که تعادل از بین برود و خطر آشی بارای (کشیدن پای حریف) بوجود آید.

در گذشته ،‌مبارزین برای اجرای تکنیکهای پا از رقص پای سبک و برای اجرای تکنیکهای دست از رقص پای سنگین استفاده میکردند، که این امر باعث فهمیدن نوع تکنیک حریف با توجه به تغییر حالت رقص می گردید.

باتوجه به پیشرفتهای روز افزون علم کاراته و بالا رفتن سرعت عمل کاراته کاهان ، دیگر این امر مقدور نیست تا برای اجرای هر نوع از تکنیک تغییر در حالات رقص پا ایجاد شود ، زیرا سرعت عمل کم شده و حریف نسبت به تکنیک اجرایی ما آگاهی پیدا میکند و این چیزی نیست که در کاراته حاضر بدان نیازداریم .(عامل اکثر بردها در حال حاضر سرعت عمل بالاست …)

رقص پا باید حالتی را برای مبارزین ایجاد کند که کمترین ان‍رژی را صرف و راحتی در جابجایی را برایشان مقدور سازد ، منقبض نبودن ماهیچه ها در اجرای رقص پا یکی از نکات کلیدی ست که باعث آمادگی لحظه ای ماهیچه و حفظ انرژی ذخیره شدن بدن میباشد تا در موقع لزوم آزاد گردد..

خوانندگان محترم باتوجه به اینکه سایت دانشگاه سایبری کاراته دو ایران یک سایت آموزشی میباشد لذا سعی شده است در نگارش مطالب کمتر کلمات و واژه ها سنگین استفاده شود.

نظرات شما عزیزان:

مجید ماهوتی راد

ساعت21:23---13 فروردين 1395

[وب سایت] - [ایمیل]

با سلام وعرض ادب .ممنون از مطالب خوب وجذابتون .لطفا در صورت امکان مطلب جابجایی ویا رقص پا را محبت بفرمایید وارسال نمایید .با تشکر وسپاس از لطف شما

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: